Word je van piekeren je ongelukkig?
Niets in de wereld geeft je zoveel zorgen als je eigen gedachten. Piekeren maakt je ongelukkig. Het is niet de wereld om je heen waar je ongelukkig van wordt, het zijn je eigen gedachten die de boosdoener zijn. Jouw gedachten over de mensen en de wereld om je heen. Het is heel lastig om de wereld waar te nemen puur in feiten. Je doet altijd aannames, je vult de details in die je niet weet en je denkt voor andere mensen. Als je je puur bij de bij jou bekende feiten zou houden was er helemaal niks aan de hand. Maar dat lukt zelden. Door wat je hebt meegemaakt in het verleden en de scenario's die je al bedacht hebt voor de toekomst kijk je bovendien door jouw eigen bril naar die feiten. En dan breit je brein ook nog eens moeiteloos de ene gedachte aan de andere vast.
M'n hele leven is een puinhoop
Goh, ik ben volgende maand jarig. Hoe zal ik dat eens vieren dit jaar? Zal ik het op de dag zelf doen? Nee, misschien kan ik het beter in het weekend doen, want m'n broer heeft het doordeweeks altijd zo druk. M'n vader zou het echt niet leuk vinden als hij niet komt. Het lijkt wel of m'n vader hem belangrijker vindt dan mij. Hij heeft het altijd over m'n broer. Ik kan nooit iets goed doen ook in zijn ogen. Hij heeft het altijd maar druk met dat m'n broer zo hard werkt, alsof ik niet hard werk met 3 kinderen. Zucht... Ik wou dat ik eens wat meer tijd echt voor mezelf had, meer geld ook, net als m'n broer. Ik wil ook wel op vakantie naar Curaçao, och, kon ik maar überhaupt eens even bijkomen. Ik houd dit echt niet meer vol hoor als dit nog even zo doorgaat. Wat nou als ik straks instort en helemaal niet meer voor de kinderen kan zorgen? M'n man gaat dat niet redden. Wat moet er van ze worden? O, wat is m'n leven toch een puinhoop...
Als een hond die een geurspoor volgt
Het begint met nadenken over je verjaardag en na 10 minuten ben je op het punt aanbeland dat je hele leven een puinhoop is. Herken je dat? Het is als een hond die een geurspoor volgt. Je pikt het spoor op en je volgt het totdat het doodloopt en onderweg zie je niks of niemand meer. Een gedachte kan je zo een eind mee de diepte in sleuren. De gedachte waarmee het begint is compleet onschuldig. Hier constructief over nadenken is helemaal prima en geeft je een goed en voldaan gevoel. Zo, weer iets afgevinkt van je to-do-lijstje. De gedachten in de alinea hierboven worden alleen steeds minder constructief. Je begint te piekeren. Zonder dat je je ervan bewust bent...
Piekeren is zinloos
Wat heeft het voorbeeld van de tweede alinea me nou concreet opgeleverd? Ik ben geen stap verder gekomen met de organisatie van m'n verjaardag. Het heeft me alleen een hoop zorgen opgeleverd en een rotgevoel. Piekeren brengt je nergens, nou ja nergens, in de put. Dat is waar het je brengt. Maar ja, wat doe je eraan? Je bent je er vaak niet eens bewust van. Dan heb je ineens een rotgevoel terwijl het even daarvoor nog prima met je ging. 
Even terugspoelen
Als je ineens met een rotgevoel zit, terwijl je je tien minuten nog prima voelde, dan was je aan het piekeren. Weer tien minuten van je leven verspild. En het resultaat is dus dat rotgevoel. Spoel op zo'n moment je gedachten eens terug. Wat is het laatste waaraan je dacht? En wat dacht je daarvoor? En daarvoor en daarvoor? Grote kans dat je zo je piekergedachten kunt ontmaskeren als de aanstichters van je rotgevoel. Zijn die gedachten gebaseerd op feiten? Weet je zeker dat ze waar zijn?
Gedachten op zich zijn onschuldig
Het is allemaal de schuld van je gedachten, dat je je zo rot voelt. Of toch niet? Gedachten op zich zijn onschuldig. Je kunt ze vergelijken met voorbij drijvende wolkjes. Pas als jij je gedachten gelooft blijft de wolk hangen. Als je er vervolgens ook nog emotie in gaat stoppen en het verleden en de toekomst erbij gaat halen dan wordt dat vriendelijke onschuldige wolkje een onheilspellende donderwolk. En die donderwolk beïnvloedt hoe jij je de rest van de dag voelt. En dat is zó zonde, want piekeren heeft nog nooit iemand concreet iets opgeleverd.
In het nu is er niks aan de hand
Heb je je weleens gerealiseerd dat je in het nu eigenlijk bijna nooit een probleem hebt? Je bent in het nu als je je volledig bewust bent van de stoel waarop je zit, van wat er nu om je heen gebeurt. Of als je aandachtig naar iemand's verhaal luistert. Tot je afdwaalt naar het verleden of naar de toekomst. En daar spelen je problemen zich af. Gedachten als 'had ik maar dat gedaan in plaats van dat' of 'had ik maar zus en zo gezegd'. Die gedachten zijn compleet zinloos, want je hebt nu eenmaal gezegd wat je hebt gezegd en gedaan wat je hebt gedaan. Piekeren verandert daar niks aan. Of gedachten als 'wat als dit en dat gebeurt, dan...'. Ook die zijn zinloos, want je kunt 100 scenario's bedenken en dan gebeurt het toch nog anders. Het enige wat je bereikt is dat je je ongelukkig voelt.
Angst
Een combinatie van nare ervaringen uit het verleden en slechte scenario's die je hebt bedacht voor de toekomst zorgen ervoor dat je angst ervaart. En die angst kan ervoor zorgen dat je keuzes maakt die helemaal niets met de feiten te maken hebben. Je neemt de beslissing om niet te solliciteren op die mooie baan. Je hebt nu immers een vast contract en straks bevalt die nieuwe baan niet. Misschien wordt je contract na zo'n jaarcontract wel niet verlengd, net als tien jaar geleden, dat was erg... En die functie-eisen, dat kun jij toch allemaal niet. Straks val je door de mand. En dus blijf je zitten waar je zit en erger je je de rest van je loopbaan aan die vervelende manager. In extremere gevallen belemmert je angst je om überhaupt nog de deur uit te gaan. 
Slecht slapen
Het was al dikke ellende, maar het wordt nog erger als je hoofd ook doorgaat met al dat gepieker als jij wilt slapen! Eerst moet je de hele dag die net achter je ligt nog analyseren. Waarom keek die man zo naar je en waarom zei je manager dat wat 'ie zei? En als je daarmee klaar bent moet je de volgende dag nog plannen en je moet dit niet vergeten en wat als dit niet goed gaat... Met een beetje geluk val je ergens tussendoor in slaap met onrustige dromen tot gevolg waar je dan halverwege de nacht weer van wakker wordt. En dan begint het liedje weer van voor af aan. Op de wekker zie je de uren voorbij tikken en je gaat uitrekenen hoe lang je nog kunt slapen. Och, nog maar 4 uur. Hoe moet dat morgen? Je loopt vast de hele dag als een zombie rond... en voor je het weet pieker je daarover.
UIT-knop voor je brein
Was er maar een UIT-knop voor je brein. Dat je je piekergedachten gewoon UIT kunt zetten als jij wilt slapen, of als je even wilt ontspannen, of als je je wilt concentreren. Ja, oké, dream on, gaat niet gebeuren denk je nu. Of toch? Wat nou als ik je vertel dat ik je kan leren hoe je wel degelijk je brein UIT kunt zetten. Binnen 3 minuten... Zou je me dan geloven? Waarschijnlijk niet. Toch is dat wat je leert in de eerste module van de cursus BAAS in eigen hoofd. Een hele eenvoudige, praktische manier om je gedachten te stoppen. Zodat jij eindelijk de rust krijgt waar je zo hard aan toe bent.
Wil je meer weten?
Meld je dan aan voor de gratis masterclass 'een UIT-knop voor je brein', dan vertel ik je er meer over.
