Waarom kan ik niet tegen kritiek?

Kritiek op jezelf

Bijna niemand vindt kritiek krijgen het fijnste wat er is. Toch is het eigenlijk helemaal niet erg. Waarom ervaart iedereen het dan toch als iets naars? Ik denk dat dat is omdat je de kritiek op wat je doet niet los kunt zien van wie je in wezen bent. Het is geen kritiek op jou als mens. Dat ervaar je wel als zodanig omdat er in jou al een gevoel aanwezig is van niet goed genoeg zijn. Je hebt regelmatig kritiek op jezelf en als een ander met z'n kritiek deze blauwe plek in jou indrukt, zorgt dat voor pijn.

Het maakt je geen slecht mens

Zodra jij jezelf niet meer afwijst is kritiek krijgen niet meer zo moeilijk. Je weet dat je altijd alles naar beste eer en geweten doet met de informatie die je op dat moment hebt en met wie je op dat moment bent. Als dat achteraf, met andere informatie en een andere invalshoek, toch niet goed blijkt te zijn, dan is dat wat het is. Het maakt je geen slecht mens.

De Mona Lisa

Afgelopen week was er een coachklant bij mij thuis en ze doet creatieve dingen binnen het bedrijf waar ze werkt. Haar baas heeft er eigenlijk altijd wel iets op aan te merken. Ze vertelde me dat ze onlangs ergens iets zag over de Mona Lisa en dat dat geen meesterwerk was geworden als anderen buiten de meester zelf zich ermee hadden bemoeid. Beetje meer kleur, iets meer laten lachen.. Als Da Vinci zich daar iets van had aangetrokken was de Mona Lise de Mona Lisa niet geweest.

Ga staan voor je kunstwerk

En dat is de spijker op z'n kop. Een echte meester gaat staan voor z'n kunstwerk. En dan is er bijna niemand die er nog iets op wil aanmerken. Dat heeft te maken met de energie waarmee de meester het presenteert. Die heeft zelf geen twijfel. Dat herkende ze wel. Toen ze een keer weinig moeite had gedaan omdat het vast toch niet goed was en het haar dus ook niet zo boeide wat haar baas ervan vond, kwam er geen enkel commentaar. Zo mooi hoe dat blijkbaar gaat.

Jij bent jouw meesterwerk

En dat kun je breder trekken dan datgene wat je maakt. Ook wat je doet en zelfs wie je bent is een meesterwerk. Jouw meesterwerk. En als jij ervan houdt wat je creëert en uitdraagt, dan zullen maar weinigen de behoefte hebben daar tegen in verzet te komen. En als ze dat toch doen dan is dat helemaal prima. Dat raakt je dan ook niet. Puur omdat je zelf niet twijfelt.

De visie van anderen

Ja maar, zei ze, ik wil nog wel openstaan voor verbetering en de visie van anderen. Maar juist als je jezelf en wat je doet vol vertrouwen presenteert sta je open voor de visie van anderen. Dan hoef je niet in de verdediging omdat het niet goed is, omdat je denkt dat jij niet goed genoeg bent. Dan is je vertrekpunt 'het was al goed, maar hé misschien kan het nóg beter'. Hele andere benadering... 

Lijkt het je leuk om hiermee aan de slag te gaan? Maak dan een afspraak voor een coachgesprek.